Mijn persoonlijke overwegingen om onderzoek naar stikstof te (blijven) doen. Over de Scheidslijn tussen beleidsadvies en wetenschap.

Als onderzoeker richt ik me primair op de wetenschappelijke kant van de stikstofproblematiek. Mijn focus ligt op het analyseren van de metingen en de modellen die gebruikt worden om de emissie, verspreiding en depositie van stikstof te voorspellen. Vooral het OPS-model (de motor van Aerius), dat door het Nederlandse stikstofbeleid wordt gebruikt, staat centraal in mijn onderzoek. Hierbij probeer ik te achterhalen hoe nauwkeurig deze modellen zijn en in welke mate ze overeenkomen met de daadwerkelijke metingen.

Toch krijg ik regelmatig vragen over mijn politieke en beleidsmatige opvattingen. Dit is een delicate kwestie, omdat de scheidslijn tussen wetenschap en politiek niet altijd helder is. De stikstofcrisis, zoals die in Nederland wordt ervaren, raakt aan veel maatschappelijke en economische belangen. Het beleid dat voortvloeit uit wetenschappelijke modellen zoals Aerius heeft ingrijpende gevolgen voor de ruimtelijke ontwikkeling in Nederland. Het raakt de landbouw, de industrie, en zelfs het dagelijks leven van mensen.

Maar waar ligt de grens tussen wetenschapper en beleidsadviseur? Als onderzoeker ben ik van mening dat we de inzichten die voortkomen uit wetenschappelijk werk niet alleen moeten gebruiken om kennis te vergaren, maar ook om beleid vorm te geven. Het zou onethisch zijn om waardevolle inzichten uit metingen en modellen achter te houden wanneer deze een wezenlijk verschil kunnen maken in de beleidsvorming. Wetenschap is immers niet slechts een academische oefening; hetbiedt oplossingen voor echte problemen.

Wat ik echter ook merk, is dat de communicatie over wetenschappelijke resultaten naar het grote publiek vaak tekort schiet. Publicaties in wetenschappelijke tijdschriften bereiken meestal maar een beperkte groep mensen, en het taalgebruik is vaak te technisch voor een breed publiek. Daarom kies ik er bewust voor om mijn bevindingen ook via toegankelijke platforms zoals Foodlog.nl of mijn eigen blog Food4Innovations en stikstof gerelateerde stukjes op dit platform te delen. Dit stelt me in staat om complexe onderwerpen begrijpelijk te maken en een breder publiek te informeren over de impact van de stikstofproblematiek en de keuzes die in het beleid gemaakt worden.

Het is belangrijk dat wetenschappers het debat aangaan en hun bevindingen toegankelijk maken voor iedereen, van beleidsmakers tot burgers. Alleen door open en transparant te zijn over de resultaten van ons onderzoek, kunnen we bijdragen aan een beter begrip van de stikstofcrisis en mogelijke oplossingen. De wetenschap heeft hier een cruciale rol, maar het publiek moet ook kunnenvolgen wat die rol precies inhoudt, zodat men begrijpt hoe wetenschappelijke inzichten wordenvertaald naar beleid dat iedereen raakt.

Mijn populair wetenschappelijke artikelen op Foodlog.nl bieden meer achtergrondinformatie voor wie zich verder wil verdiepen in de stikstofproblematiek en de wetenschappelijke uitdagingen die daarbij komen kijken.