Het CDA wil verbindingen leggen tussen diverse sectoren en pleit voor het verminderen van stikstofuitstoot via technologische innovatie. Hoewel het programma enkele sterke punten bevat, zoals de scheiding van ammoniak en NOx, zijn er ook risico’s en onduidelijkheden, vooral met betrekking tot vergunningen en monitoring. Verscherping van juridische criteria is noodzakelijk.

GroenLinks en PvdA presenteren ambitieuze plannen voor landbouw en stikstof, maar worden gekritiseerd vanwege gebrek aan technische onderbouwing en juridische haalbaarheid. Hun voorstellen voor stikstofreductie en natuurherstel zijn onrealistisch en ondermijnen het vertrouwen van boeren. Effectief beleid vereist praktische uitvoerbaarheid en duidelijke wetenschappelijke basis, niet idealistische visies.

Wouter de Heij bekritiseert de aannames van de huidige stikstofwet, stelt dat ammoniak lokaal neerslaat, en pleit voor kosten-effectieve aanpakken. Hij benadrukt het belang van bufferzones, vraagt om plaats-specifiek beleid en vergunningverlening voor innovatie, en bekritiseert landelijke reductiedoelen als niet zinvol; focus op hotspots is essentieel.